Seyhan Akıncı – Dünyanın en Aka İngilizce sözlüğü olan Oxford Languages, bu Yıl birinci kere Yılın Sözcüğü’nü Kamu oylaması ile belirledi. Yarışı yüzde 93 oy oranıyla “Goblin mode” kazandı. Namzet üç sözcükten biri de #IstandWith idi… Malum hepimiz toplumsal medya üzerinden birileri ile dayanışıyoruz ve pek azımız o hashtag’in gerçeği yansıtıp yansıtmadığını düşünüyoruz. Direktör Kayhan Berkin’in “Sınırlar” ismiyle Davit Mamet’in yazdığı “Olenna”dan uyarladığı oyun tam da bunu düşünmemizi istiyor ve bunu yaparken izleyiciyi hudutlarda dolaştırıyor.
Ecem Uzun’la Kenan Ece’yi sahnede buluşturan “Sınırlar” bir üniversite hocası ile öğrencisi ortasındaki diyaloglar ve tarafların bu bağlantıya yükledikleri manalarla şekilleniyor. Can, üniversitede profesörlüğe atanmayı beklemektedir. Ecrin ise Can’ın dersinde başarısız olmuştur ve bu başarısızlığın nedenlerini anlamaya çalışır. Pek Fazla şeyi anlamakta zahmet çeken Ecrin, hocasının üniversitedeki odasına sarfiyat. Genç, güzel, başarılı ve Tüm bu vasıflarının özgüveniyle ağzından çıkanı kulağının pek işitmediği bir hoca vardır karşımızda. Basamakları üst gerçek çıkarken pek çoğumuz nasılızdır bilirsiniz… Terfi almak üzere olan Can, standartlarını biraz daha üst taşımak için vakit kaybetmez. Daha büyük, bahçeli bir konut. Araplardan uzakta, çocuğu için daha azına razı olmasını düşünemeyiz elbette(!) bir Özel Okul hazırlıklarına başlanmıştır bile.
Mansplaining’in sınırlarında
Ecrin ise taşradan kente gelmiş, üniversitenin hayatını değiştirmesini Hayal eden genç bir bayandır. Korona ve Zoom ile bölünen gerçekliği sonrası Fazla daha öfkeli ve hırslıdır. Hangimiz görünmez olmaya katlanabilir ki! Üstelik tam karşımızda biri daha fazlası için avuçlarını ovuşturup yılgın bir müsamahayla bizi teselli etmeye çalışırken… Işıklar kararıp oyuncular sahneye yine geldiğinde roller bir kesim değişmiştir. Ecrin, bir şeyleri hakikat ya da yanlış anlamış ve Can hakkında cinsel taciz şikâyet dilekçesini Nakil komitesine iletmiştir. Bahçeli Aka konut, Özel okul, terfi artık Fazla daha uzaktır. Sanki Ecrin, Can’ın dersinden hiçbir şey anlamadığını anlatmaya çalışırken Can, mansplaining’i (Bir bayana bir şeyi küçümseyici, çok kendine güvenen ve çoklukla yanlış yahut çok kolaylaştırılmış bir formda yorumlamak yahut açıklamak) usul adap işletmiş midir yoksa Ecrin’in kendi yorumu mudur? Seyircinin zihni, Can’ın dilekçeyi Geri çekmesi konusunda ikna etmek üzere Ecrin’i tekrar odasına çağırdığı görüşmesinde artık daha bulanıktır… Oyunun tanıtım broşüründe tam da bu söylenir: “Kafanızın karışmasına Amade olun.”
Yıkım bir hashtag uzağımızda
Işıklar bir Sefer daha kararır ve akabinde Ecrin ile Can yeniden Can’ın üniversitede boşaltmak zorunda kalacağı odasında görüşme hâlindedir. Can, yıllar içinde inşa ettiği her şeyin yıkılışını seyretmenin sonundadır.
Ecrin, ona bütün bunları kaybetmemesi için bir kaideyle gelir. fakat o da ne? Can, çoktan bir hastag’in öznesi olmuştur bile… Oğluna gururla bırakacağı en Aka mirası ders kitabını müfredattan çıkarma kuralı dahi artık sineması Geri sarmaya yetmeyecektir.
Yorum Yok