Bu müddette insanın esas misyon ve sorumluluklarına yer verilmektedir. Bunun dışında; Antakya halkı için giden elçiler, şeytan ve öldükten sonra dirilme hususlarına da yer verilmektedir. Bu mühlete tıpkı vakitte “Kuran-ı Kerim’in Kalbi” yakıştırması yapılmaktadır. Bu bağlamda Yasin Mühleti, Müslümanlar için Özel bir yere sahiptir.
İslam kültüründe vefat eden birinin gerisinden Yasin Müddeti okunmaktadır. Müddetin ismi Arap alfabesinde bulunan birinci iki harften gelmektedir. İniş sırası incelendiğinde Yasin Suresi’nin önünde Cins Müddeti, ardında ise Furkan Müddeti yer almaktadır. Yasin Müddeti, faziletleri bakımında epeyce sık okunan bir müddettir. Yasin Suresi’nin açıklaması ve tefsiri Diyanet tarafından Müsait bir biçimde verilmektedir. Bu sureyi ezberlemek isteyen Müslümanların sayısı da epey fazladır. Bu sureyi dinlemek ya da ezberlemek isteyenler aşağıda verilen içerikleri inceleyebilir ve bu mevzu hakkında yardım alabilirler.
Yasin Müddeti Türkçe Okunuşu
1.Yasın
2.Vel kur’anil hakiym
3.İnneke le minel murseliyn
4.Ala sıratım müstekıym
5.Tenziylel aziyzir rahıym
6.Li tünzira kavmem ma ünzira abaühüm fehüm ğafilun
7.Le kad hakkal kavlü ala ekserihim fehüm la yü’minun
8.İnna cealna fı a’nakıhim ağlalen fe hiye ilel ezkani fehüm mukmehun
9.Ve cealna mim beyni eydihim seddev ve min halfihim sedden fe ağşeynahüm fehüm la yübsırun
10.Ve sevaün aleyhim e enzertehüm em lem tünzirhüm la yü’minun
11.İnnema tünziru menittebeaz zikra ve haşiyer rahmane bil ğayb fe beşşirhü bi mağfirativ ve ecrin kerım
12.İnna nahnü nuhyil mevta ve nektübü ma kaddemu ve asarahüm ve külle şey’in ahsaynahü fı imamim mübiyn
13.Vadrib lehüm sıkıntın ashabel karyeh iz caehel murselun
14.İz erselna ileyhimüsneyni fe kezzebuhüma fe azzezna bi salisin fe kalu inna ileyküm murselun
15.Kalu ma entüm illa beşerum mislüna ve ma enzeler rahmanü min şey’in in entüm illa tekzibun
16.Kalu rabbüna ya’lemü inna ileyküm le murselun
17.Ve ma aleyna illel belağul mübın
18.Kalu inna tetayyarna biküm leil lem tentehu le nercümenneküm ve le yemessenneküm minna azabün eliym
19.Kalu tairuküm meaküm ein zükkirtüm bel entüm kavmüm müsrifun
20.Ve cae min aksal medıneti racülüy yes’a kale ya kavmittebiul murseliyn
21.İttebiu mel la yes’elüküm ecrav vehüm mühtedun
22.Ve ma liye la a’büdüllezı fetaranı ve ileyhi türceun
23.E ettehızü min dunihı aliheten iy yüridnir rahmanü bi durril la tuğni annı şefaatühüm şey’ev ve la yünkızun
24.İnnı izel le fı dalalim mübın
25.İnnı amentü bi rabbiküm fesmeun
26.Kıyledhulil cenneh kale ya leyte kavmı ya’lemun
27.Bima ğafera lı rabbı ve cealenı minel mükramiyn
28.Ve ma enzelna ala kavmihı mim ba’dihı min cündim mines semai ve ma künna münziliyn
29.İn kanet illa sayhatev vahıdeten fe iza hüm hamidun
30.Ya hasraten alel ıbad ma yetiyhim mir rasulin illa kanu bihı yestehziun
31.Elem yerav kem ehlekna kablehüm minel kuruni ennehüm ileyhim la yarciun
32.Ve in küllül lemma cemiy’ul ledeyna muhdarun
33.Ve ayetül lehümül erdul meyteh ahyeynaha ve ahracna minha habben feminhü ye’külun
34.Ve cealna fiyha cennatim min nahıyliv ve a’nabiv ve feccerna fiyha minel uyun
35.Li ye’külu min semerihı ve ma amilethü eydiyhim efela yeşkürun
36.Sübhanellezı halekal ezvace külleha mimma tümbitül erdu ve min enfüsihim ve mimma la ya’lemun
37.Ve ayetül lehümül leyl neslehu minhün nehara fe iza hüm muslimun
38.Veş şemsü tecrı li müstekarril leha zalike takdiyrul aziyzil aliym
39.Vel kamera kaddernahü menazile hatta ade kel urcunil kadiym
40.Leşşemsü yembeğıy leha en tüdrikel kamera velel leylü sabikun nehar ve küllün fı felekiy yesbehun
41.Ve ayetül lehüm enna hamelna zürriyyetehüm fil fülkil meşhun
42.Ve halakna lehüm mim mislihı ma yarkebun
43.Ve in sevinç’ nuğrıkküm fela sariyha lehüm velahüm yünkazun
44.İlla rahmetem minna ve metaan ila hıyn
45.Ve iza kıyle lehümütteku ma beyne eydıküm ve ma halfeküm lealleküm türhamun
46.Ve ma te’tiyhim min ayetim min ayati rabbihim illa kanu anha mu’ridıyn
47.Ve iza kıyle lehüm enfiku mimma razekakümüllahü kalelleziyne keferu lilleziyne amenu e nut’ımü mel lev yeşaüllahü at’amehu in entüm illa fı dalalim mübın
48.Ve yekulune meta hazel va’dü in küntüm sadikıyn
49.Ma yenzurune illa sayhatev vahıdeten te’huzühüm vehüm yehıssımun
50.Fela yestetıy’une tevsıyetev ve la ila ehlihim yarciun
51.Ve nüfiha fis suri fe iza hüm minel ecdasi ila rabbihim yensilun
52.Kalu ya veylena mem beasena mim merkadina haza ma veader rahmanü ve sadekal murselun
53.İn kanet illa sayhatev vahıdeten feiza hüm cemiy’ul ledeyna muhdarun
54.Fel yevme la tuzlemü nefsün şey’ev vela tüczevne illa ma küntüm ta’melun
55.İnne ashabel cennetil yevme fı şüğulin fakihun
56.Hüm ve ezvacühüm fı zılalın alel eraiki müttekiun
57.Lehüm fiyha fakihetüv ve lehüm ma yeddeun
58.Selamün kavlem mir rabbir rahıym
59.Vemtazül yevme eyyühel mücrimun
60.Elem a’hed ileyküm ya benı ademe el la ta’büdüş şeytan innehu leküm adüvvüm mübiyn
61.Ve enı’büduni haza sıratum müstekıym
62.Ve lekad edalle minküm cibillen kesiyra efelem tekunu ta’kılun
63.Hazihı cehennemülletı küntüm tuadun
64.Islevhel yevme bima küntüm tekfürun
65.El yevme nahtimü ala efvahihim ve tükellimüna eydıhim ve teşhedü ercülühüm bima kanu yeksibun
66.Velev neşaü letamesna ala a’yünihim festebekus sırata fe enna yübsırun
67.Velev neşaü le mesahnahüm ala mekanetihim femestetau mudiyyev ve la yarciun
68.Ve men nüammirhü nünekkishü fil Kamu efela ya’kılun
69.Ve ma alemnahüş şı’ra ve ma yembeğıy leh in hüve illa zikruv ve kur’anüm mübiyn
70.Li yünzira men kane hayyave ve yehıkkal kavlü alel kafirın
71.E ve lem yerav enna halakna lehüm mimma amilet eydına en’amen fehüm leha malikun
72.Ve zellelnaha lehüm fe minha rakubühüm ve minha ye’külun
73.Ve lehüm fiyha menafiu ve meşarib efela yeşkürun
74.Vettehazu min dunillahi alihetel leallehüm yünsarun
75.La yestetıy’une nasrahüm vehüm lehüm cündüm muhdarun
76.Fela yahzünke kavlühüm inna na’lemü ma yüsirrune ve ma yu’linun
77.Evelem yeral insanü enna halaknahü min nutfetin fe iza hüve hasıymün mübın
78.Ve darabe lena meselev ve nesiye halkah kale mey yuhyil ızame ve hiye ramım
79.Kul yuhyıhellezı enşeeha evvele merrah ve hüve bi külli halkın alım
80.Ellezı ceale leküm mineş şeceril ahdari naran fe iza entüm minhü tukıdun
81.Eveleysellezı halekas semavati vel erda bi kadirin ala ey yahlüka mislehüm bela ve hüvel hallakul alım
82.İnnema emruhu iza erade şey’en ey yekule lehu kün fe yekun
83.Fe sübhanellezı bi yedihı melekutü külli şey’iv ve ileyhi türceun
Yasin Mühleti Türkçe Manası (Diyanet Meali)
1.Yâ Sîn.
2, 3, 4.(Ey Muhammed!) Hikmet dolu Kur’an’a andolsun ki sen elbette dosdoğru bir yol üzere (peygamber) gönderilenlerdensin.
5, 6.Kur’an, ataları uyarılmamış, bu yüzden de gaflet içinde olan bir kavmi uyarman için mutlak Sıkıntı sahibi, Fazla merhametli İlah tarafından indirilmiştir.
7.Andolsun, onların birden fazla üzerine o Laf (azap) hak olmuştur. Artık onlar iman etmezler.
8.Onların boyunlarına demir halkalar geçirdik, o halkalar çenelerine dayanmıştır. Bu sebeple başları üste kalkık durumdadır.
9.Biz onların önlerine bir set, gerilerine da bir set çekip gözlerini perdeledik. Artık görmezler.
10.Onları uyarsan da, uyarmasan da onlar için birdir, inanmazlar.
11.Sen fakat Zikr’e (Kur’an’a) uyanı ve görmediği halde Rahmân’dan korkan kimseyi uyarırsın. İşte onu bir bağışlanma ve hoş bir mükafatla müjdele.
12.Şüphesiz biz, ölüleri kesinlikle diriltiriz. Onların yaptıklarını ve bıraktıkları yapıtlarını yazarız. Biz her şeyi apaçık bir kitapta (Levh-i Mahfuz’da) bir bir kaydetmişizdir.
13.(Ey Muhammed!) Onlara, o memleket halkını Örnek ver. Hani oraya elçiler gelmişti.
14.Hani biz onlara iki elçi göndermiştik de onları yalancı saymışlardı. Biz de onlara üçüncü bir elçi ile takviye vermiştik. Onlar, “Şüphesiz biz size gönderilmiş elçileriz” dediler.
15.Onlar şöyle dediler: “Siz de lakin bizim üzere insansınız. Rahmân hiçbir şey indirmemiştir. Siz yalnızca palavra söylüyorsunuz.”
16.(Elçiler ise) şöyle dediler: “Bizim sahiden size gönderilmiş elçiler olduğumuzu Rabbimiz biliyor.”
17.”Bize düşen fakat apaçık bir bildiridir.”
18.Dediler ki: “Şüphesiz biz sizin yüzünüzden uğursuzluğa uğradık. Şayet vazgeçmezseniz sizi kesinlikle taşlarız ve bizim tarafımızdan size elem dolu bir azap dokunur.”
19.Elçiler de, “Uğursuzluğunuz kendinizdendir. Size Öğüt verildiği için mi (uğursuzluğa uğruyorsunuz?). Hayır, siz çok giden bir kavimsiniz” dediler.
20.Şehrin öbür ucundan bir adam koşarak geldi ve şöyle dedi: “Ey kavmim! Bu elçilere uyun.”
21.”Sizden hiçbir fiyat istemeyen kimselere uyun, onlar hidayete erdirilmiş kimselerdir.”
22.”Hem ben, ne diye beni yaratana kulluk etmeyeyim. Halbuki siz de sırf ona döndürüleceksiniz.”
23.”Onu bırakıp da Öbür ilahlar mı edineyim? Şayet Rahmân bana bir ziyan vermek istese, onların şefaati bana hiçbir fayda sağlamaz ve beni kurtaramazlar.”
24.”O taktirde ben kesinlikle Aleni bir sapıklık içinde olurum.”
25.”Şüphesiz ben sizin Rabbinize inandım. Gelin, beni dinleyin!”
26, 27.(Kavmi onu öldürdüğünde kendisine): “Cennete gir!” denildi. O da, “Keşke kavmim, Rabbimin beni bağışladığını ve beni ikram edilenlerden kıldığını bilseydi!” dedi.
28.Kendisinden sonra kavmi üzerine (onları cezalandırmak için) gökten hiçbir ordu indirmedik. İndirecek de değildik.
29.Sadece vahim bir ses oldu. Bir anda sönüp gittiler.
30.Yazık o kullara! Kendilerine bir peygamber gelmezdi ki, onunla alay ediyor olmasınlar.
31.Kendilerinden Evvel birçok jenerasyonları helak ettiğimizi; onların artık kendilerine dönmeyeceklerini görmediler mi?
32.Onların hepsi de kesinlikle toplanıp (hesap için) huzurumuza çıkarılacaklardır.
33.Ölü toprak onlar için bir kanıttır. Biz onu diriltir ve ondan taneler çıkarırız da onlardan yerler
34, 35.Meyvelerinden yesinler diye biz orada hurmalıklar, üzüm bağları Mevcut ettik ve içlerinde pınarlar fışkırttık. Bunları onların elleri yapmış değildir. Hâlâ şükretmeyecekler mi?
36.Yerin bitirdiği şeylerden, insanların kendilerinden ve (daha) bilemedikleri (nice) şeylerden, Tüm çiftleri yaratanın şanı büyüktür.
37.Gece de onlar için bir kanıttır. Gündüzü ondan çıkarırız, bir de bakarsın karanlık içinde kalmışlardır.
38.Güneş de kendi yörüngesinde akıp gitmektedir. Bu mutlak Sıkıntı sahibi, hakkıyla bilen Allah’ın takdiri(düzenlemesi)dir.
39.Ayın deveranı için de konak yerleri (evreler) belirledik. Son o, eğrilmiş kuru hurma kısmı üzere olur.
40.Ne güneş aya yetişebilir, ne de gece gündüzü geçebilir. Her biri bir yörüngede yüzmektedir.
41.Onların soylarını dolu gemide taşımamız da onlar için bir kanıttır.
42.Biz onlar için o gemi üzere binecekleri kaç şeyler yarattık.
43.Biz istesek onları suda boğarız da kendileri için ne imdat daveti yapan olur, ne de kurtarılırlar.
44.Ancak tarafımızdan bir rahmet olarak ve bir müddete kadar daha yaşasınlar diye kurtarılırlar.
45.Onlara, “Önünüzde ve ardınızda olan şeylerden (dünya ve ahirette göreceğiniz azaplardan) sakının ki size Acıma edilsin” denildiğinde Çehre çevirirler.
46.Onlara Rablerinin âyetlerinden bir âyet gelmez ki ondan Çehre çeviriyor olmasınlar.
47.Onlara, “Allah’ın sizi rızıklandırdığı şeylerden İlah yolunda harcayın” denildiği vakit, inkar edenler iman edenlere, “Allah’ın, dilemiş olsa kendilerini doyurabileceği kimselere mi yedireceğiz? Siz fakat apaçık bir sapıklık içindesiniz” derler.
48.”Eğer yanlışsız söyleyenlerseniz bu tehdit ne Vakit gelecek?” diyorlar.
49.Onlar lakin, çekişip dururlarken kendilerini yakalayacak müthiş bir ses bekliyorlar.
50.Artık ne birbirlerine tavsiyede bulunabilirler ne de ailelerine dönebilirler.
51.Sûra üfürülür. Bir de bakarsın kabirlerden çıkmış Rablerine hakikat akın akın gitmektedirler
52.Şöyle derler: “Vay başımıza gelene! Kim bizi diriltip mezarımızdan çıkardı? Bu, Rahman’ın vaad ettiği şeydir. Peygamberler yanlışsız söylemişler.”
53.Sadece fecî bir ses olur. Bir de bakarsın hepsi apansız toplanıp huzurumuza çıkarılmışlardır.
54.O gün kimseye, hiç mi hiç zulmedilmez. Size lakin işlemekte olduğunuz şeylerin karşılığı verilir.
55.Şüphesiz cennetlikler o gün nimetlerle meşguldürler, Beğeni sürerler.
56.Onlar ve eşleri gölgelerde koltuklara yaslanmaktadırlar.
57.Onlar için orada meyveler vardır. Onlar için diledikleri her şey vardır.
58.Çok merhametli olan Rab’den bir Laf olarak (kendilerine) “Selam” (vardır).
59.(Allah şöyle der:) “Ey suçlular! Ayrılın bu gün!”
60, 61.”Ey ademoğulları! Ben size, şeytana kulluk etmeyin. Zira o sizin için apaçık bir düşmandır. Bana kulluk edin. İşte bu dosdoğru yoldur, diye emretmedim mi?”
62.”Andolsun, o sizden pek Fazla kuşağı saptırmıştı. Hiç düşünmüyor muydunuz?”
63.”İşte bu, tehdit edildiğiniz cehennemdir.”
64.”İnkar ettiğinizden Dolayı bugün girin oraya!”
65.O gün biz onların ağızlarını mühürleriz. Elleri bize konuşur, ayakları da kazandıklarına şahitlik eder.
66.Eğer dileseydik onların gözlerini tamamen Lakin ederdik de (bu halde) yola koyulmak için didişirlerdi. Ancak nasıl görecekler ki?!
67.Yine Şayet dileseydik oldukları yerde Öbür yaratıklara dönüştürürdük de ne ileri gidebilirler, ne Geri dönebilirlerdi.
68.Kime uzun ömür verirsek, onu yaratılış itibariyle Aksine çeviririz (gücünü azaltırız). Hâlâ düşünmeyecekler mi?
69.Biz o Peygamber’e şiir öğretmedik. Bu ona yaraşmaz da. O(na verdiğimiz) lakin bir Öğüt ve apaçık bir Kur’an’dır.
70.(Aklen ve fikren) Canlı olanları uyarması ve kafirler hakkındaki o kelamın (azabın) gerçekleşmesi için Kur’an’ı indirdik.
71.Görmediler mi ki biz onlar için, ellerimizin (kudretimizin) yapıtı olan hayvanlar yarattık da onlar bu hayvanlara sahip oluyorlar.
72.Biz o hayvanları kendilerine boyun eğdirdik. Onlardan bir kısmı binekleridir, bir kısmını da yerler.
73.Onlar için bu hayvanlarda (daha pek çok) faydalar ve içecekler vardır. Hâlâ şükretmeyecekler mi?
74.Belki kendilerine yardım edilir diye Allah’ı bırakıp da ilahlar edindiler.
75.Onlar ilahlar için (hizmete) Amade asker oldukları halde, ilahlar onlara yardım edemezler.
76.(Ey Muhammed!) Artık onların kelamı seni üzmesin. Zira biz onların gizlediklerini de açığa vurduklarını da biliyoruz.
77.İnsan, bizim kendisini az bir sudan (meniden) yarattığımızı görmedi mi ki, kalkmış apaçık bir Hasım kesilmiştir.
78.Bir de kendi yaratılışını unutarak bize bir Örnek getirdi. Dedi ki: “Çürümüşlerken kemikleri kim diriltecek?”
79.De ki: “Onları birinci sefer Mevcut eden diriltecektir. O her yaratılmışı hakkıyla bilendir.”
80.O, sizin için yeşil ağaçtan ateş yaratandır. Artık siz ondan yakıp duruyorsunuz.
81.Gökleri ve yeri yaratan Allah’ın, onların benzerini yaratmaya gücü yetmez mi? Evet kâfi. O, hakkıyla yaratandır, hakkıyla bilendir.
82.Bir şeyi dilediği Vakit onun buyruğu o şeye fakat “Ol!” demektir. O da Çabucak oluverir.
83.Her şeyin hükümranlığı elinde olan Allah’ın şanı yücedir! Siz yalnız O’na döndürüleceksiniz.
Yasin Mühleti Arapça Yazılışı
Yasin Mühleti Konusu
Hz. Muhammed aleyhisselâmın hak peygamber olduğu ona indirilen Kur’an kanıtıyla desteklenerek açıklanır; Öbür peygamberlerin tevhid çabalarından bir kesit verilerek bu uğurda Aka zahmetlere katlanan Resûl-i Ekrem ve ona tâbi olanlar teselli edilir. İlah Teâlâ’nın birlik ve kudret kanıtlarına ve cihandaki yaratılış sırlarına dikkat çekilerek öldükten sonra dirilme gerçeği ve bunun sonuçları üzerinde durulur. Râzî’nin belirttiği üzere bu müddetin, İslâm inançlarının üç Temel umdesinin (Allah’ın birliği, peygamberlik ve âhiret) en kuvvetli kanıtlarla işlenmesine hasredildiği söylenebilir. Şöyle ki: 3. âyette –devamındaki kanıtlarla teyit edilerek– peygamberlik kurumu üzerinde durulmuş; müteakip âyetlerde Allah’ın birliği ve eşsiz gücü, öldükten sonra dirilmenin ve ilâhî huzurda yargılanmanın kaçınılmazlığı ortaya konmuş, nihayet âyette de Yeniden bu iki nokta (vahdâniyet ve haşir) özetlenmiştir. Kur’an’dan bu ölçüde de olsa nasibini Meydan kimse artık kalbinin hissesi olan imanı elde etmiş demektir ki bunun tezahürleri de lisanına ve davranışlarına yansıyacaktır (XXVI, 113).
Yasin Mühleti Fazileti
Hadis kaynaklarında Hz. Peygamber’den Yâsîn müddetinin faziletine dair nakledilmiş kelamlar yer alır. Bunlardan biri şöyledir: “Her şeyin bir kalbi vardır; Kur’an’ın kalbi de Yâsîn’dir” (Tirmizî, “Fezâilü’lKur’ân”, 7; Dârimî, “Fezâilü’l-Kur’ân”, 21; krş. Müsned, V, 26. öteki birtakım rivayetler için bk. Şevkânî, IV, 410-411). İbn Abbas’ın da –bu müddetin nihayet âyeti hakkında– “Yâsîn’in ve onu okumanın niye bu kadar faziletli olduğunu bilmiyordum; halbuki bu âyetten Dolayı imiş” dediği nakledilir (Zemahşerî, III, 294-295). Hadislerin Sıhhat durumu tartışmalı olmakla bir arada, öteden beri İslâm âlimleri Resûlullah’ın bu müddete Özel bir İlgi gösterdiği kanaatini taşımışlar ve müslümanlar da Kur’an tilâvetinde ona başka bir yer vermişlerdir. Bu sebeple Yâsîn mühleti için Özel tefsirler kaleme alınmıştır (Ölülere Yâsîn okunmasıyla ilgili hadiste “ölmek üzere olanlar”ın kastedildiği kanaati hâkim olmakla birlikte, bunu öldükten sonra yahut meyyitin kabri başında okunacağı biçiminde anlayanlar da vardır, bk. Elmalılı, VI, 4004).
Yasin Mühleti Tefsiri
Tâhâ müddetinin birinci âyetinde olduğu üzere buradaki iki harfin mahiyeti ve manası konusunda da müfessirler ortasında iki eğilim bulunmaktadır. Bir anlayışa nazaran bunlar, kimi mühletlerin başında yer Meydan ve farklı başka okunduğu için “hurûf-ı mukattaa” diye isimlendirilen harflerdendir (bu hususta bilgi için bk. Bakara 2/1). öbür eğilime nazaran ise “yâsîn” farklı iki harf değil, manası olan bir sözdür. Bu eğilim içinde Güçlü bulunan görüşe nazaran bu söz Arapça’nın kimi lehçelerinde “ey kişi, ey insan!” manasına gelmektedir; burada kendisine hitap edilen şahıs ise Hz. Muhammed’dir. Hatta Saîd b. Cübeyr’den, bunun Resûlullah’ın isimlerinden biri olduğu da rivayet edilmiştir (İbn Atıyye, IV, 445). Bu sözün Allah’ın isimlerinden biri olup burada o isme Ant edildiği, kelama başlama sözü ve Kur’an’ın isimlerinden olduğu görüşleri de vardır (Taberî, XXII, 148-149).
Araplar’da palavra yere Ant etmenin dünyanın harabına yol açacak kadar ağır bir kötülük olduğuna inanılırdı. Resûl-i Ekrem de bir hadisinde bu anlayışı teyit etmiştir. İşte bu âyetlerde Hz. Muhammed’in gerçek bir peygamber olduğu bir yemine bağlı olarak Anlatım edilmektedir; üzerine Ant edilen ise muhataplarınca kendileri tarafından bir benzerinin ortaya konamayacağı anlaşılmış bulunan eşsiz mûcize Kur’an-ı Kerîm’dir (Râzî, XXVI, 41).
“Hikmet dolu” diye çevrilen 2. âyetteki hakîm sözü, “muhkem, sağlam; öğütleri, buyruk ve yasakları yerli yerince olan” formunda de anlaşılmıştır (İbn Atıyye, IV, 446).
Genellikle müfessirler, “ataları uyarılmamış” sözüyle, Hz. Muhammed’in birinci muhatap kitlesi olan Kureyş ve etrafındakilere yakın vakitlerde bir peygamber gönderilmemiş olduğuna işaret edildiği kanaatindedirler (bu hususta ayrıyeten bk. Secde 32/3; Sebe’ 34/44; Fâtır 35/24). Meâlde temel alınan bu mâna burada geçen “mâ” kelimesinin olumsuzluk edatı sayılmasına nazarandır. Bu sözün mahiyeti ve cümledeki rolü konusundaki farklı kanaatlere nazaran âyetin birebir kısmına “ataları uyarılmış” veya “atalarının uyarıldığı şeyle” anlamı da verilebilir. Bu takdirde geçmiş zamanlardaki Tüm beşerler kastedilmiş olur (Taberî, XXII, 150; İbn Atıyye, IV, 446). Yine bu yaklaşıma nazaran cümlenin devamı ile ahengi açısından meâlin “Ataları uyarılmış lakin kendileri gaflet içinde bulunan bir toplumu uyarasın diye” şeklinde olması gerekir (Zemahşerî, III, 280).
Tefsirlerde çoklukla, gerçekleşeceği belirtilen “söz”den niyetin Hûd mühletinin 119. âyeti ile Secde mühletinin 13. âyetinde geçen İlah Teâlâ’nın “Cehennemi hem cinlerden hem insanlardan bir kısmıyla dolduracağım!” şeklindeki Ant sözü olduğu belirtilir (meselâ Zemahşerî, III, 280; Öbür yorumlar için bk. Râzî, XXVI, 43-44).
İlk âyette inkârda direnenlerin durumuna ilişkin temsilî bir anlatıma yer verilmiştir. Bunun inkârcıların âhiretteki halleriyle ilgili bir Anlatım olduğu da ileri sürülmüştür. Ama müteakip âyette gözlerine perde indirildiğinin ve artık görmediklerinin belirtilmesi bu yorumu zayıflatmaktadır, çünkü kıyamet günü inkârcılar kendi durumlarının ne kadar Kötü olduğunu Fazla düzgün göreceklerdir (İbn Atıyye, IV, 446-447; inkârcıların âhirette Fakat olmalarının ne manaya geldiği konusunda bk. İsrâ 17/72, 97; Tâhâ 20/124-125).
8 ve 9. âyetlerdeki tasvir için yapılan izahları şöyle özetlemek mümkündür: Pek Fazla Aleni ispata Karşın inatla inkârcılıklarını sürdürenler o denli İç ve Hariç etkenler, o denli ruhsal ve sosyolojik koşullar ve alışkanlıklarla kuşatılmışlardır ki, boyunlarına çenelerine kadar dayanan boyunduruklar geçirilmiş üzeredirler; başları üst kalkık, gözleri aşağıya kaymıştır; hangi istikamete dönseler hidayet ışığına uzaktırlar; böbürlendikleri ve nefislerine Tutsak oldukları için Fussılet mühletinin 53. âyetinde kelamı edilen kanıtları, gerek kendilerini çevreleyen Hariç âlemdeki gerekse ruhî ve biyolojik yapılarındaki delilleri artık göremezler. Boyunlarına halkalar geçirildiğinin belirtilmesi, insanın fıtratına yerleştirilen cebrî bir durumdan değil, onların kendi işledikleri hatadan dolayı gördükleri bir karşılıktan Laf edildiğini gösterir; çünkü bunlar birer cezalandırma aracıdır, ceza ise suçun karşılığıdır (başka açıklamalarla Birlikte bk. Râzî, XXVI, 44-46; Elmalılı, VI, 4010). Birtakım müfessirlere nazaran 8. âyette, inkârcıların bu tavırlarının onları sahip oldukları imkânlardan diğerlerini yararlandırmaktan ve İlah yolunda harcama yapmaktan da alıkoyduğuna işaret edilmektedir (Taberî, XXII, 151; Şevkânî, IV, 413).
Halkaların çenelere kadar dayandığı belirtilirken kullanılan “onlar” zamiri birtakım müfessirlere nazaran daha sonra gelen “eller” anlamındaki sözün yerini tutmakta ve burada ellerin uzunluğuna bağlanmış halinden Laf edilmektedir (Taberî’nin farklı bir kıraatle desteklediği bu yorumun detayı için bk. XXII, 150-151; Zemahşerî’nin bu yoruma yönelttiği tenkit için bk. III, 280-281).
Buradaki “ancak” kaydı, belirtilenler dışındakilerin İkaz kapsamında olmadıkları manasında değil, ikazın yalnızca onlara Yarar sağlayacağını belirtmek içindir (İbn Atıyye, IV, 448). Müfessirler ortasında, bu âyette geçen “zikir” kelimesiyle Kur’an-ı Kerîm’in kastedildiği kanaati hâkimdir. Bunu Kur’an’daki âyetler yahut insanın fıtratını tamamlayan Aleni ispatlar halinde yorumlayanlar da olmuştur (Râzî, XXVI, 47).
Müşriklerin ağır baskıları altında Aka kahırlar çeken Hz. Peygamber ve müminler için teselli ve moral kaynağı özelliği taşıyan bu âyet kümesi, Ulu Allah’ın eşsiz kudret ve ilmine, ölüleri diriltmeye kadir olanın da, herkesin yapıp ettiklerini bilenin de yalnız O olduğuna Özel bir vurgu yapılarak bitirilmektedir. Kimi birinci Devre müfessirleri bu âyetteki “ölüleri diriltme” tabirinden gayenin şirkten çıkarıp imana eriştirmek olduğunu belirtmişlerdir (Zemahşerî, III, 281).
Bir taraftan kişinin Tüm yapıp ettiklerinin kayda geçirildiğinin, öteki taraftan da olup bitecek her şeyin zati İlah Teâlâ’nın ezelî ilminde mâlûm olduğunun belirtilmesinden şöyle bir mana çıkarılabilir: İnsanın Tüm hareketlerinin kayda geçirilmesine Şanlı Allah’ın muhtaçlığı yoktur; bu, insanın bu bilgiyi her Vakit göz önünde bulundurup dünya hayatındaki varlığını anlamlandırabilmesi ve her adımını varlık sebebine Müsait bir şuur içinde atması içindir. Bu sayede insan soyut bir ahlâkî misyon telakkisiyle baş başa kalmamış olur; yaşanan hayat üzere canlı, her anını kuşatan ve her davranışına taraf veren somut bir tasavvurdan Sıkıntı alır. Tekrar bu inanç bireye, insanın metafizik âlemle ilgisinin sadece Tanrı’ya yalvarılan ve makul dinî vecîbelerin ifa edildiği Vakit dilimlerine hapsedilemeyeceği şuurunu kazandırır, fizik âlemde olup bitenlerle fizik ötesi gerçekler ortasındaki sıkı bağı kavramasını kolaylaştırır.
Halkın iki elçiyi dinlememesi üzerine bir üçüncüsü gönderilmiş, 14-19. âyetlerde özetlenen diyalogdan anlaşıldığı üzere Belde halkı, hakaret ve tehditlerle dolu bir üslûp kullanarak inkârcılıkta direneceklerini açıkça Anlatım etmişlerdir. Bu tavrın elçilere karşı bir harekete dönüşmesinden tasa ettiği anlaşılan ve onlara inanan bir müminin ikna edici sözlerle onları elçilere tâbi olmaya çağırması da fayda etmemiş, âyetin Anlatım akışından anlaşıldığına nazaran o da Belde halkınca öldürülmüştür.
19. âyette geçen ve lafzan “Kuşunuz sizinle beraberdir” demek olan Tümce Arap lisanında meâlde olduğu üzere, “Uğursuzluğunuz kendinizdendir” halinde deyimsel bir mana kazanmıştır (izahı için bk. A‘râf 7/131; İbn Atıyye, IV, 450). 20. âyetin “şehrin öbür ucundan bir adam” diye çevrilen kısmıyla, o memleketteki insanların ileri gelenlerinden biri mânası da kastedilmiş olabilir (Elmalılı, VI, 4017). 25. âyetteki hitabın peygamberlere yönelik olduğu kabul edilirse mâna şöyle olur: “Şimdi beni duyun da Şahit olun, yarın âhirette O’nun huzurunda tanıklık edin.” şayet kendi toplumuna hitap olarak düşünülürse, “Ey kavmim! Gelin beni dinleyin de o elçilere uyun” formunda anlaşılmalıdır. Bunu, gelecekteki beşerler da iç olmak üzere duyma yeteneği olan herkese bu olaydan ibret alınması için yapılmış bir Davet olarak da düşünmek mümkündür (Elmalılı, VI, 4019). 26. âyette yer Meydan “Cennete gir” manasındaki Tümce çoklukla iman ettiğini açıklayan şahsa verilmiş ilâhî bir Muştu olarak yorumlanmış, bunun Çabucak imanını açıklaması yahut şehit edilmesi üzerine söylenmiş olabileceği üzerinde durulmuştur (bk. Zemahşerî, III, 284; Râzî, XXVI, 60). 29. âyetteki “dehşet verici ses” manasına gelen sayha sözü “tek” manasına gelen vâhide sıfatı ile nitelenmiştir. Buna nazaran âyetin birinci cümlesinin lafzî karşılığı “(Cezaları) Biricik bir müthiş sesten ibaretti” halinde olur. Lakin burada sesin sonuna kadar tıpkı formda devam etme özelliğine işaret bulunduğu için (İbn Âşûr, XXIII, 6), bu Tümce “(Cezaları) müthiş bir sesten ibaretti” formunda Çeviri edilmiştir. Fecî sesin mahiyeti hakkında burada bir İzah bulunmamakla bir arada, Kur’an’ın haklarında tıpkı kelimeyi kullandığı kavimlerle ilgili Öbür sözlerinden hareketle bu cezanın yıldırım çarpması ve zelzele olabileceği açıklamaları yapılmıştır; kimi müfessirler ise bunu Cebrâil’in çıkardığı bir ses olarak yorumlamışlardır. 30. âyetin başındaki “Yazık o kullara!” biçiminde Çeviri edilen tabirin inkârcıların ilâhî azabı gördükten sonra üç peygamberi kastederek ve fırsatı kaçırdıklarını anlatmak üzere söyledikleri bir Laf olduğu görüşü temel alınırsa (bk. İbn Atıyye, IV, 452) buna “Ah! O kullar nerede!” üzere bir mana vermek gerekir.
Yasin Mühletinin Konusu Nedir?
Müslüman âlemi için Fazla Kıymetli bir pozisyona sahip olan Yasin mühleti, Kuran’ın kalbi olarak tanımlanmaktadır. Mühlet, ismini birinci ayeti meydana getiren “Yâ-Sîn” harflerinden almıştır. Bununla Birlikte hadis kaynaklarında Hz. Muhammed’in (s.A.V) bahsedilen Yasin mühletinin fazileti ile alakalı kelamları de yer almaktadır. Hz. Peygamber’i yalanlamış olan Kureyş kabilesi, Antakya halkına gönderilmiş peygamberler, Allah’ın kudretini ve birliğini gösteren deliller, vahiy, öldükten sonra dirilme, İnsanın ahlâkî yükümlülükleri, hesap ve cezayı husus edinen Yasin Mühleti Aka bir ehemmiyete sahiptir.
Yasin Müddetinin Değeri Nedir?
Yasin müddeti Aka bir değere sahip olan müddetlerden bir adedidir. Yasin mühletinin değerini Hz. Muhammed (s.a.v) bir hadisi içerisinde “Yasin, Kuran’ın kalbidir. Her kim bu sureyi okur ise İlah ona Kuran-ı Kerim’i on Kez hatmetmiş sevabı verir” biçiminde açıklamıştır.
Yasin Mühleti Kuran-ı Kerim’de Hangi Cüzde ve Kaçıncı Sayfadadır?
Yasin Müddeti, Müslümanlara indirilen Kuran-ı Kerim’de yer Meydan bir müddettir. Faziletleri epey Çok olan bu mühlet Kuran-ı Kerim’in kalbi olarak bilinir. Toplamda 83 ayetten oluşur. Kuran-ı Kerim’in 36. müddetidir. Sayfa sayısı olarak ise 439. sayfada başlamaktadır. Mühletin tamamı 6 sayfadan oluşmaktadır. Fakat basım durumuna nazaran değişiklik gösterebilir. Yasin Müddeti Kuran-ı Kerim’de 22. ve 23. cüzlerde yer alır. Bu mühlet Müslümanlar tarafından devamlı okunması gereken en faziletli müddetlerden biridir.
Yasin Mühleti Nerede Ne Vakit İndirilmiştir?
Yasin Suresi çok Değerli olan bir müddettir. Mekke periyodunda ve Mekke’de indirilmiştir.
Yasin Mühleti Kaç Ayettir?
Yasin Müddeti seksen üç ayetten oluşmaktadır.
Yasin Müddeti Hangi Durumlarda Okunur?
Yasin müddeti cenazeden sonra meyyit defnedilirken okunmaktadır. Yasin müddeti birebir vakitte cenaze konutlarında meyyitin ruhuna okunması için meskenlerde de okutulmaktadır. Birebir vakitte Yasin mühleti geceleri yatmadan öncede okunması dinimizde Mevcut olan bir şeydir. Yasin müddeti her hafta yediye bölünerek sabah namazından sonra kısım kısımda okunmaktadır. Bu mühletin sabahları ve akşamları okunması daha tefsirli olarak bilinmektedir.
Yasin Mühletinin Fazileti
Yasin mühletinin fazileti konusunda birçok hadis bulunmaktadır. Kuran’ın kalbinin Yasin müddeti olduğu hadislerde bildirilmiştir.
Yasin-i Şerif Duası Okunuşu
Yasin Müddeti okunduktan sonra Bağışlamak için okunan duadır. Yasin Mühleti Bağışlama duası olarak da bilinir.
Bismillahirrahmanirrahim
Allahümme rabbena ya rabbena tekabbel minna duaena vekdi hacetena bihurmeti sureti yasin ve ecirna minennari vemin azabil kabri ve min şerri sualin bi fadli sureti yasin yarabbel alemiyne veselemun alel mürseliyne velhamdülillahi rabbil alemin.
Yasin-i Şerif Duası Türkçe Manası (Meali)
Esirgeyen ve Bağışlayan Allah’ın Adıyla
Yasin müddetinin hurmetine dualarımızı kabul ve gereksinimlerimizi verme buyur. Ey Rabbil Alemin! Yasin müddetinin faziletine bizi ateşten, kabir azabından ve sualin şerrinden koru. Ve peygamberlere selam olsun. Hamd Alemlerin Rabbi Allah’a mahsustur.
Yasin Müddeti İle İlgili Hadis
Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v) şöyle buyurmaktadır: “Her şeyin bir kalbi vardır. Kur’ân’ın kalbi de Yâsin’dir. Kim Yâsin’i okursa, İlah onun okumasına, Kur’ân’ı on kere okumuş üzere sevap muharrir.” (Tirmizî, Fedâilu’l-Kur’n, 7; Dârimî, Fedâilu’l-Kur’ân, 21)
Yorum Yok