Seray Şahinler – Kahramanmaraş’ta meydana gelen ve 11 vilayette Aka yıkıma yol açan zelzele tarihi mirasa da Aka ziyan verdi. Hatay ve Adıyaman başta olmak üzere birçok vilayetteki tarihi yapılar ya yıkıldı ya ağır hasar aldı… Mescitler, kiliseler, sinagoglar ziyan gördü, arkeolojik alanlarda tahribatlar yaşandı. Kültür ve Turizm Bakanlığı onarım sürecinin 1 Mart’ta başladığını duyurmuştu. Birçok zelzele gören, binlerce yıldır Fazla sayıda Değerli medeniyete tanıklık eden tarihî yapıların aslına Müsait olarak titizlikle restore edilmesi bekleniyor. Pekala arkeolojik alanların, tarihî yapıtların ‘ayağa kaldırma’ sürecinde nelere dikkat edilmeli? Onarımın yol haritası nasıl olmalı? STK’lar, mimar, arkeolog ve akademisyenlerle yaptığım görüşmelerde ‘belgelenme’ başlığı öne çıkıyor. Dağılan, yıkılan Biricik bir taşın dahi ehemmiyeti büyük. Hepsi fotoğraflanarak kayıt altına alınmalı. Yıkım, bize binaların anatomisi hakkında da bilgi veriyor, bu bilgi ise yıkılan yerlerin ayağa kalkması için ipuçları barındırıyor.
“Kalan izler takip edilmeli”
Prof. Dr. Zeynep Ahunbay, Mimar, Mimarlık Tarihçisi
Yıkılmış, dağılmış olan bütün modüller yapıya ilişkin olduğu için yıkıntıyı Fazla uygun belgelemek lazım. Adıyaman’daki Tokalaşma Sütunu düştü, onun düştüğü yer Denetim altında. Kesimlerini koruyup birleştirmek mümkün. lakin Habib-i Neccar’a baktığınızda hem içine hem dışına yıkılmış, darmadağın. Hasebiyle yıkım hâli bizim için kıymetli. Kimi yapılarda yeni onarımlar yapılmış, onlarla ilgili röleveler, onarım projeleri var. ancak Bina ayakta olduğu Vakit içini görmüyorsunuz. Yıkımlar bize binanın anatomisini gösteriyor. Hasarlar olabilir, duvarların içi boşalmış olabilir. Onları daha uygun anlayarak müdahale etme talihi ortaya çıkıyor. Mühendisi, materyal uzmanı, muhafaza mimarı ve konservatörüyle yeterli bir takım oluşturup projeye aktarmak ve projeyi ihtimamlı uygulamak gerek. Modülleri birebir yerde kullanmak için yıkımı fotoğrafla ve çizimle belgelemek lazım. Dağılan şey moloz değil, özgün yapının birer modülü. Hasebiyle birebir sıraya tespit edebilirsek birebir duvar örgüsünü yapabilmek için kalan izleri tespit edip tıpkı sırayla uygulama yapmak gerek.”
“Önceki yanlışlar tekrarlanmamalı”
Dr. M. Sinan Genim, Mimar
Ülkemizde maalesef ‘korunması Gerekli taşınmaz kültür varlıkları’ ile ilgili bürokrasi yetersizdir. Bilhassa 21.7.1983 tarih ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Muhafaza Kanunu’nun yürürlüğe girmesi ile birlikte Çehre yıla yakın bir müddet bu yapılara yapılacak müdahaleleri denetleyen özerk bir kurum olan Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulu’nun ortadan kaldırılması, bu işin bürokrasiye devredilmesi giderek bahsin uzmanları tarafından gerçek kararlar üretilmesinin ve uygulamalar yapılmasının önündeki en Aka Mani olmuştur. Tahlil üretmek yerine, kısıtlı bilgileriyle Çabucak her proje ve uygulamaya evet ve hayır demek durumunda olan bürokratik yapının yetersiz yönetici takımının bu sarsıntıda hasar gören yapılar için Olumlu ve geleceğe dönük kararlar almasının Mümkün olmadığını düşünmekteyim. Bu zelzelelerde Aka oranda tahrip olan yahut hasar gören yapıların tıpkı gereç ve klâsik teknik ile tamiratı onarım unsurlarına ihanet ve milletlerarası bir ayıptır. Bu yapıların tamiratı için radikal kararlar alacak Fazla az sayıda insanımız bulunmakta, mevzunun uzmanı olan beşerler ayrımcılık ve bürokratik meşakkatler nedeniyle bu işlere talip olmak istememekte, zati ilgili bakanlık da onları yok saymaktadır. Elbette ne olursa olsun bu yapılar onarılacaktır, dilerim daha Evvel yapılan yanlışlar tekrarlanmaz ve yeni bir zelzele bunların tekrar yıkılmalarına yahut tahrip olmalarına neden olmaz. Ülkemizin kısıtlı sermayesinin sonrası olmayan işler harcanmasına artık nihayet vermek gerekiyor.
“Her evre belgelenmeli”
Yavuz Özkaya, Kültürel Mirası Muhafaza Derneği Başkanı
‘Kültür varlığı’, en geniş hâliyle, geçmişte/tarihte bilim, kültür, din ve hoş sanatlarla ilgili ya da toplumsal yaşama mevzu olmuş, bilimsel ve kültürel açıdan özgün değer taşıyan, yer üstü, yer altı ve su altındaki Menkul ve taşınmaz varlıklar olarak tanımlanmaktadır. Onu yapan ve yaşatan toplumların gelenek, teknoloji, üretim biçimi ve ömürlerinin da aynası olan kültür varlığı, birinci yaratıldığı andaki manalarını bir bütünlük hâlinde sürdüremez; beşerler ve toplumlar üzere o da değişir, dönüşür, katmanlar oluşturur. Zelzelede ziyan gören taşınmaz kültür varlıkları için öbür tahribatlarda olduğu üzere yapılması gereken muhafaza asıllı çalışmalar ve metot özetle aktarılmaya çalışılmaktadır.
Uzman mimar ve inşaat mühendislerinin öncülüğünde mimarlık tarihi, sanat tarihi, arkeolog, jeolog, Bina gereç uzmanı üzere tarihî eser uzmanların iştiraki ile kriterleri baştan belirlenmiş tekniklerle yerinde gözleme dayalı inceleme; tespitler ve acil süreksiz tedbirlerin belirlenmesi temeldir. Sarsıntının yapıttaki tesirinin bu kademede anlaşılması, daha sonraki muhafaza hedefli (restorasyon/rekonstrüksiyon) çalışmalarında yol gösterici olacaktır. var durumun tespiti için yerinde tutulmuş eskiz çizimler, dış/iç/detay fotoğrafları ve drone fotoğrafı/videosu ile belgeleme öncelikli olmalıdır lakin üç boyutlu belgeleme teknikleri ile belgeleme yapılabilirse daha sonraki basamaklarda faydalı olacaktır. Envanter çalışmasının her etabı fotoğraflarla/çizimlerle belgelenmelidir. Daha sonra alandan ve arşivlerden elde edilen bilgiler ortak bir havuzda toplanmalı, kısa-orta ve uzun erimli planlamanın, müdafaa projeleri ve uygulamaların yapılması için karar vericiler, mülk sahipleri, muhafaza uzmanları, Lokal inisiyatifler ve kullanıcılarla Bir arada devinim edilmelidir. Bu süreçte en başta tahribata neden olan etmenlerin hakikat tespit edilerek gelecekte mümkün hasarları önlemeye dönük önlemlerin müdafaa disiplininin unsurları doğrultusunda proje ve uygulamalara aktarılması temeldir.
Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından oluşturulan ilim Konseyi çalışmalara başladı. Milliyet’in duyurduğu ‘enkaz arkeolojisi’ uygulamasında vazifeli uzmanlar tarihi yapıtları titiz bir çalışma ile enkazdan çıkarıyor ve müdafaaya alıyor. – ERCAN ARSLAN Milliyet
“Somut olmayan mirasa da bakmalıyız”
Prof. Dr. Eva Şarlak, Işık Üniversitesi, Sanat, Tasarım ve Mimarlık Fakültesi Öğretim Üyesi:
Benim için bu yapıların, bu yapıtların hepsi birer kültür varlığıdır. Kültür varlıkları bizim için her Vakit ön plandadır. Doğal ki zelzelede birinci anda akla gelmiyor bu varlıkları kurtarmak. fakat bizler, mimar, restoratör, arkeolog ve sanat tarihçileri, ayrıyeten STK’lar bu değerin şuurundayız. Klasik sistemin nasıl korunacağı ve nasıl yapılanacağı bu süreçte Fazla değerli. çok boyutlu Fazla disiplini bir süreç. Materyaller, benim üzerinde Fazla durduğum ritüel nesneler, cami, kilise ve havralarda Mevcut olan Ufak varlıkların, nesnelerin de ele alınması gerek. Ayrıyeten somut olmayan mirasa da bakmak zorundayız.
“Periyodik tatbikatlar yapılmalı”
Saadet Güner, KUMİD (Kültürel Mirasın Dostları Derneği) Başkanı
Toplumlarda genel olarak şöyle bir yanlış kanı oluşmuştur: “Afette birçok insan hayatını kaybetmiş ve yaralanmışken, Aka ekonomik kayıplar verilmişken kültür varlıklarını konuşmanın sırası mı? İstanbul’da yerleşik ve afetlerde kültür varlıklarının korunmasına odaklanmış çalışmalar yürüten bir sivil cemiyet kuruluşu olarak Kültürel Mirasın Dostları Derneği’ne (KUMİD) bu yanlış kanı; çalışmaları sırasında toplumun farklı aktörleri tarafından sıklıkla aktarılmaktadır.
Kültür varlıklarının arama-kurtarma-tahliye basamağında plansız, çabukla ve Müsait olmayan yetersiz gereç ve donanımla atılacak her adım değerli insanlık mirasını Geri dönülemez bir formda yok edebilir yahut onları hırsızlık, yağma, yangın, su basması vb. yeni ikincil tehlikelere maruz bırakabilir. Bu tehlikeleri azaltmak en azından katlanılabilir düzeye indirmek için Ulusal maddelerimizin yanı Dizi birçok milletlerarası kuruluşların yayınladığı direktifleri, uygulama rehberlerini dikkate alarak Kültür ve Turizm Bakanlığı’mızla Ahenk içinde Afet Yönetim Sistemi’nin dört Temel evresi için kâfi donanıma sahip takım oluşturulmalı, bu gruplara eğitim verilmeli ve periyodik tatbikatlar yapılmalıdır. Bu sürece kültür varlıklarının arama-kurtarma-tahliye evresinde misyon alması planlanan ekiplerin katılımı sağlanmalıdır. Bir müzenin elektrik, su tesisatının periyodik olarak gözden geçirilerek Gerekli tamiratın yapılması, kırılacak hisli yapıtların sabitlenmesi, fay sınırının yakınına yahut dere yatağına yeni müze inşaatının yapılmaması hiç kuşkusuz afetlerde kültür varlıklarının ziyan görmesini önleyecektir.
14 asırlık Habib-i Neccar Camii depremde en ağır hasarı aldı.
Adıyaman’daki 10 metrelik Tokalaşma Sütunu kesimlere ayrıldı.
Samandağ’daki 113 yıllık Meryem anne Ermeni Kilisesi 6 Şubat’taki sarsıntılarda kısmen ziyan görse de ibadete açıktı. Lakin 20 Şubat’taki Hatay merkezli sarsıntıda yıkıma uğradı. Kilise ibadete kapatıldı.
659 yıllık Türk Ortodoks Kilisesi de depreme dayanamadı.
Somut kültürel mirası yine ayağa kaldırmak için hummalı bir çalışma yürütülüyor.
“Kilisede Önemli bir yığılma var”
Fadi Hurigil, Antakya Ortodoks Vakfı Lideri:
Tarihi pahaları ayağa kaldırmamız, yaşatmamız gerekiyor fakat en Kıymetli şey Evvel insanı yaşatabilmemiz. Şayet insan yok ise oradaki tarihi pahanın ayağa kalkmasının hiçbir kıymeti yok. Antakya’da şu Lahza cemaatimizden hiç kimse yok. Hatay’ın üçte biri aslında Belde dışında. Yaşanabilir bir kent olmaktan çıkmış burası. Elektrik ve su ne Vakit istikbal onu da bilmiyoruz. Kültür ve Turizm Bakanlığı ile toplantımız ümit vericiydi. Bize mart ayında çalışmaya başlanacağı söylendi. Şu anda yıkıntı var, kilisemizde Önemli bir yığılma var. Eski taşlar olduğu üzere çöktü, müştemilatlar çöktü, işyerlerimiz büsbütün çöktü. Altında bir sürü tarihi bedelimiz, ikonamız var. Çıkarabildiklerimi çıkardım, elimle Müzeler Müdürlüğü’ne teslim ettim. Çalınma olaylarına karşı envanter aldırdım.
Yorum Yok