Çok eski vakitlerde Varlıklı bir Amel adamı ve üç kızı hoş bir köşkte yaşarmış. Tüccarın üç kızından ikisi Fazla şımarık biri ise Fazla düzgün huyluymuş. Güzel kalpli olan kızının ismi Güzel’miş.
Günlerden bir gün bu Amel adamı, çıkan bir fırtınada Tüm gemilerini kaybetmiş. Elinde yalnızca oturdukları mesken kalmış ve paraları da bitmek üzereymiş.
Bu duruma Fazla üzülen babaları gemilerine bakmak için uzun bir seyahate çıkmaya karar vermiş. Yola çıkmadan evvel:
-Kızlarım benden istediğiniz bir şey Mevcut mı?, demiş
İki şımarık kızı:
-Elbise, mücevher ve ayakkabı isteriz, demişler.
Güzel ise:
-Babacığım bana bir Tane Kırmızı gül getirsen kâfi, demiş.
Limana gemilerini görmeye giden babaları dönüş yolunda elindeki paralarını da çaldırınca Fazla üzülmüş ve hüzünden yanlış yola girerek kaybolmuş. Ormana girince ileride Fazla hoş bir şato görmüş. çok acıkan ve yorulan İhtiyar adam içeri girip konutun sahibinden ona Yemek vermesini rica etmeyi düşünmüş.
İçeri girdiğinde meskenin boş olduğunu ayrım etmiş. Buna Karşın salondaki Yemek masasının üzeri yemeklerle doluymuş. İhtiyar adam o kadar açmış ki masaya oturup her şeyi yemiş.
Sonra kalkıp konutu gezmeye başlamış. Meskenin sahipleri Yeniden ortada yokmuş. Odalardan birinde Amade Döşek ve pak giysiler bulunca onları giyip uyumaya başlamış.
Sabah kalktığında kahvaltı masası hazırmış. Kahvaltıyı da bir hoş yiyip konuttan çıkan adam, Güzel’in ondan istediği gülü hatırlamış. Zira konutun bahçesi gül doluymuş.
Güllerden bir Tane koparınca karşısına iri bir canavar çıkmış ve ona bağırmaya başlamış:
-Sana Yemek ve yatacak yer verdim. Bu mu teşekkürün? neden güllerimi çalıyorsun?
Çok korkan adam:
-Gülleri kızım istemişti, demiş.
Bunu duyan Canavar adama:
-O halde o kızın gelip benimle yaşayacak. Şayet gelmezse seni öldürürüm, demiş.
Adamcağız Fazla üzgün ve korkmuş bir halde meskenden çıkıp yola koyulmuş. Meskenine vardığında olanları kızlarına anlatmış lakin bencil olan kızları buna hiç aldırmamış. Hoş ise:
-Sen sakın üzülme ben sarfiyat o canavarla yaşarım, demiş.
Babası istemeyerek bunu kabul etmiş ve Güzel’le Birlikte şatoya gitmiş. Canavar Güzel’i görünce:
-Buraya kendi isteğinle mi geldin?, demiş.
-Evet, diye yanıt vermiş Hoş.
-Tamam, artık baban gidebilir. Burada yalnız kalacaksın, demiş.
Gece odasında dehşetle uyuyan Hoş, sabah uyandığında baş ucunda; yeni giysiler, Amade kahvaltı ve mis üzere kokan güller bulmuş.
Her gün mis üzere kokan güller ve ikramları yanında bularak uyanan Hoş, artık Canavar’dan korkmuyormuş. Canavar’ın aslında güzel kalpli biri olduğunu anlamış ve o da Canavar’a değer vermeye başlamış.
Bir gün uyandığında baş ucunda bir not bulmuş:
– İstediğin her şey benim için buyruktur.
Güzel, içinden babasını görebilmeyi dilemiş. O sırada karşısındaki aynada babasını görmüş. Babası Fazla hastaymış ve kardeşleri ona yanlışsız düzgün bakmıyorlarmış.
Canavar’a gidip:
– Ne olur babamı görmeme müsaade ver, demiş.
– Gidersen dönecek misin?, diye sormuş canavar.
– Doğal ki, sana Laf veriyorum, diye yanıt vermiş Hoş.
– Şayet dönmezsen hastalanır ve ölürüm, demiş Canavar.
Güzel’e bir yüzük veren canavar, dönmek istediğinde bu yüzüğü yatağının yanı başına koymasını söylemiş. Sonraki gün babasının meskeninde uyanan Hoş, babasına sarılmış. Babası artık dönmesini istemediğini onu Fazla özlediğini söylemiş.
Güzel, babasına Canavar’ın güzel biri olduğunu anlatınca babası dönmesine razı olmuş.
Bu sırada Güzel’in hoş kıyafetler ve takılarla geldiğini gören kız kardeşleri onu kıskanıp dönmesini engellemeye karar vermiş. Ağlayarak dönmesini istemediklerini söylemişler ve onu kalmaya ikna etmişler.
İki hafta geçmiş ve Canavar’a dönmeyen Hoş vicdan azabı çekmeye başlamış. Gece uyuduğunda da bir Hayal görmüş. Hayalinde Canavar’ı cansız bir halde bahçede yatarken görmüş. Çabucak yüzüğünü baş ucuna bırakıp uyumuş. Uyandığında Canavar’ın evindeymiş.
Her yerde Canavar’ı aramış ancak bulamamış. En nihayet deva bahçeye çıkmış. Güllerin ortasında cansız yatıyormuş Canavar. Canavar’ın öldüğünü düşünen Hoş ağlamaya başlamış.
– Ne olur ölme ben seni Fazla seviyorum, demiş.
Bir anda her yer ışıldamış ve Canavar Fazla güzel bir prense dönüşmüş.
Prens, bir cadı tarafından canavara dönüştürüldüğünü ve tekrar prens olabilmesi için birinin ona aşık olması gerektiğini anlatmış. Sonra da Güzel’e evlenme Teklif etmiş Çabucak oracıkta.
Prens ve Hoş evlenmişler ve Fazla Mesut bir hayat yaşamışlar. Bu masal da Mesut sonla bitmiş.
Yorum Yok